Je zou het misschien niet verwachten, maar als boswachter heb je ook kantoorwerk. Op maandag starten we met een kort werkoverleg. Zodra dat afgelopen is, begin ik met het wegwerken van administratie en e-mail.
Vandaag ligt een stapel onverwerkte facturen op me te wachten. Ik ben net lekker op gang als één van mijn collega’s binnenkomt met een paar meldingen: een omgevallen boom die over een wandelpad gevallen is, een afvaldumping, overhangend hout over een weg en een ontbrekend bord met toegangsregels.
De meldingen belanden naast de stapel met onverwerkte facturen.
 
Net als ik verder wil gaan, hoor ik mijn telefoon. Het hoofdkantoor. Ik wordt doorverbonden met iemand die op zoek is naar grond om te pachten. Ik maak met betreffende meneer een afspraak.
Daarna ga ik verder met het wegwerken van de meldingen die binnen zijn gekomen. Deze verdeel ik onder de collega’s in het veld om ermee aan de slag te gaan.
Als dit klaar is bekijk ik nog even een project voorstel, lunch snel en haast met naar een afspraak met een pachter over een nieuw pachtcontract. Samen bespreken we hoe het perceel dat hij pacht, moet gebruiken.
 
Na het gesprek ga ik nog even naar natuurgebied de Hellegatsplaten om werk op te nemen. Via Ooltgensplaat kom ik op het wandelpad dat door de Hellegatsplaten loopt. Voor me zie ik twee reeën in de struiken verdwijnen. Ik neem gauw een kijkje in de vogelkijkhut. Vanuit de huis zie ik een grote vogel die aan komt vliegen. Een zeearend! Snel zet ik mijn verrekijker aan mijn ogen. Voor ik het weet, heb ik hem groot in beeld. De zeearend duikt naar beneden. Een moment later zie ik overal vogels opvliegen. Kuifeenden, krakeenden, bergeenden, wintertalingen en allerlei soorten ganzen. De Zeearend geeft een paar vleugelslagen en duikt opnieuw om een prooi te bemachtigen. Hij is inmiddels te ver om te kunnen zien of hij daadwerkelijk een prooi heeft gepakt. Maar na een druk dagje kantoor heb ik wel het mooiste intermezzo gezien dat er bestaat. Daarvoor wil ik best nog een dagje kantoor draaien. 

​In de Hoeksche Waard ligt het weidevogelreservaat Oudeland van Strijen. Het gebied is vijfhonderdvijftig hectare groot. Het grootste gedeelte van het gebied bestaat uit open grasland met daarnaast een moeraszone waar vooral riet groeit en op enkel plaatsen wat wilgen.
Ook in dit gebied loopt het aantal weidevogels de laatste jaren erg terug. Er spelen verschillende factoren een rol bij de terug van het aantal weidevogels, maar de hoofdoorzaak is vaak een structureel te lage waterstand. Dit is ook in het Oudeland van Strijen het geval.
 
Voor weidevogels zijn reservaten met een hoog waterpeil heel aantrekkelijk. De waterstand moet van het vroege voorjaar tot begin zomer zo’n dertig centimeter om het maaiveld staan. Door deze hoge grondwaterstand blijft de grond in het voorjaar lang koud en groeit het gras maar langzaam. De grasmat wordt niet te dicht en biedt ruimte voor vogels om voedsel te zoeken. Een vochtige bodem is ook zachter waardoor weidevogels makkelijker met hun snavel de bodem in kunnen.
Naast een hoge waterstand, is het van belang dat er voldoende ondiepe plassen water beschikbaar zijn. In deze plassen kunnen weidevogels foerageren, opvetten en rusten.
 
Maar alleen met goed waterbeheer ben je er nog niet. Ook het beheer van grasland luistert nauw als je veel weidevogels wilt aantrekken. Wat ze nodig hebben is - afwisselend en op korte afstand - hooi- en weiland. Dat noemen we mozaïekbeheer.
Dit betekend dat er per perceel maatwerk nodig is. Daarom maaien we op een gedeelte van de percelen met opzet vroeg en op andere percelen juist laat. Op ongeveer een derde van het gebied worden percelen niet gemaaid, maar beweid met koeien.
Hierdoor ontstaat er tussen de percelen verschil in begroeiing, namelijk gebieden met een open vegetatie of vegetatie die hoog of juist laag is.
 
Ook bemesting met ruige stalmest zorgt voor variatie in de percelen. De bemesting zorgt - omdat al die organische stof verteerd moet worden - voor een opleving van het bodemleven. Hoe meer variatie je in een reservaat weet te bewerkstelligen hoe beter het voor weidevogels is.
 
We doen dit werk met veel passie want het zou toch erg jammer zijn om de grutto, tureluur, scholekster, kemphaan, kluut, veldleeuwerik en slobeend in ons Nederlandse polderlandschap te moeten missen.